Harold Teurlings, van huis uit katholiek en van beroep metaalbewerker bij een luchttechnisch bedrijf, was verslaafd aan alcohol. Zijn leven was een puinhoop geworden. Door middel van contacten met de buren riep God hem tot de orde. 'De grote puinhoop in mijn hart moest worden opgeruimd'.
Eigenlijk
heeft God mij al vanaf mijn geboorte in de gaten gehouden. Na een
hele zware geboorte lag ik tot twee keer toe op sterven. Toen al heb
ik gestreden op leven en dood met God aan mijn zij. Nu weet ik waarom
Hij me niet heeft laten gaan. Hij heeft ook een plan voor mijn leven.
God had me al langer op het oog. Hij heeft me eerst tot de orde
geroepen, want er heerste een grote puinhoop in mijn leven de laatste
jaren: alcohol,
liegen en alle negatieve dingen die er bij kwamen. Ik gaf nergens
meer om. Ik was geestelijk dood, labiel en te bewegen tot verkeerde
dingen. Die grote puinhoop in mijn huis, mijn hart, moest eerst
opgeruimd worden.
In die periode
leerde ik Pastoor van Roosmalen in mijn woonplaats Waalwijk kennen
die me heel goed geholpen heeft. En ik ging af en toe naar de St.
Jan. Ik probeerde thuis ook te bidden, maar er zat toen totaal geen
kracht achter mijn gebed omdat ik geestelijk verzwakt was en omdat er
een muur om mijn hart was gebouwd. En terwijl er, afgelopen jaar, een
hele grote schoon maak aan de gang was in mij, in een vrij moeilijke
periode, gebeurden er iets bijzonders. God kwam in actie.
Coby
Mijn kat Coby
was al een paar dagen niet thuis geweest. Hij is wel eens meer dagen
lang weg. Op een avond, in de zomervakantie van 2008 ging de deurbel.
Cassandra stond aan de deur. Ik kende haar toen nog niet, want ze was
pas in onze wijk komen wonen. Ze vroeg: 'Is die kat van jou?'. Want
dat had ze van een buurt bewoner vernomen. 'Hoi Coby!' zei ik.
Cassandra zei dat Coby al een paar dagen bij haar was geweest. Toen
hebben we ongeveer een half uur staan kletsen (Nog niet over het
geloof).
Ik heb toen een
paar dagen zitten denken om haar eens uit te nodigen, en zodoende
stond ik op een dag voor haar deur. Cassandra was helemaal
verbouwereerd en wist even niet wat ze moest zeggen maar vond het wel
leuk. We discussieerden waar we iets zouden gaan drinken. Ze had toen
een voorstel om bij mij thuis wat te gaan drinken. Dat was op een
zondagavond.
Wat
later op die avond begon ik wat vragen te stellen over het geloof,
want ze zei dat ze naar 'De Bron' ging: een christengemeente in
Waalwijk. En de rest van de avond hebben we het nergens anders meer
over gehad.
Ik
was duidelijk geprikkeld, niet wetend dat er een grote geestelijke
verandering plaats vond.
Cassandra belde
me regelmatig op om te zeggen dat Coby weer bij haar lag, dus ging ik
regelmatig bij haar langs om Coby op te halen. Of om wat eten te
brengen voor Coby. Zelfs bij een regen bui, toen Coby weg wilde
belde ze me op om hem te komen halen. We hadden het dan toch weer
regelmatig over het geloof. Dat ging zo 3 á 4 maanden door. Ik vond
het ook goed als Coby een paar dagen bij haar bleef logeren. Op
aanraden van Cassandra het ik zelf een kattenluik aangeschaft, zodat
Coby nu helemaal de vrijheid had. Maar begin november 2008 gebeurde
er iets met me. Nadat ik een kleine dip had, kreeg ik een grote
drang om meer te weten te komen over 'De Bron' en over God. Ik ging
bij mijn buren Jan en Yvonne langs voor inlichting. Na wat gepraat te
hebben wilde ik de ‘fundamentstudie' gaan doen die Jan geeft. Om
zo Gods woord te leren kennen en te begrijpen door het lezen in de
bijbel.
'God is goed met je bezig'
Toen sprak
Yvonne de woorden 'God is al goed met je bezig'. Ik kreeg rillingen
over mijn hele lichaam toen ze dat zei. En ik werd helemaal warm van
binnen. De tranen sprongen in mijn ogen. Er viel iets weg, een
blokkade. Ik, 40 jaar oud, kwam tot geloof. Ik opende de deur voor de
Heer.
Thuis en zelfs
in de auto heb ik God om vergeving gevraagd en kwam ik tot besef dat
de Here Jezus ook voor mij is gestorven. Voor mijn zonde die ik
begaan heb de afgelopen jaren. De muur die om mij heen stond
brokkelde langzaam af door mijn gebed en geloof. De Heer liet mij
lezen wat ik moest lezen, zien wat ik moest zien en horen wat ik
moest horen. Ik ging dingen doen die ik moest doen.
Hij heeft mij
verlost van mijn alcoholverslaving. Ik kon naar buiten en de mensen
konden naar binnen, ik was bevrijd. Toen dit gebeurden was Coby niet
meer bij me weg te krijgen alsof zijn taak volbracht was wat
Cassandra ook al zei. En hij heeft nu ook zijn rust bij mij. Sinds
november 2008, toen ik tot bekering kwam. kom ik bijna elke week in '
De Bron'. Het lied dat ik voor mijn doop heb gekozen heet: 'Hoe kan
ik verder leven'. Het wordt gezongen door Cassandra, en is
opgedragen aan alle mensen die ik pijn en verdriet heb gedaan door
mijn zonde.
Na
mijn doop begint er een nieuw Christelijk leven met een bijzonder
iemand aan mijn zij, de Here God.
Ik
hoop bij christengemeente 'De Bron' in Waalwijk Zijn weg te kunnen
volgen. Want Hij is de weg en de Waarheid en het leven.
Harold Teurlings, 2010
U kunt contact opnemen met Harold Teurlings: stuur een email
© Keerpunt, 2010
|